Zorbalık çocuklar için korkutucu, fiziksel ve duygusal olarak zarar verici olabilir. Okul çocukları arasında çok yaygın. Okul öncesi çocuklar bile bunu yaşayabilir. Çocuğunuzun zorbalığa uğradığını ve nasıl yapabileceğinizi nasıl tespit edeceğinize dair bazı ipuçları.
İçindekiler
Zorbalık nedir?
Yüzeyde, alay etmek gibi. Çoğumuz bunun nasıl hissettirdiğini biliyoruz. Ama bazen çocuklar tekrar tekrar diğer çocuklarla alay ederler. Ya da alay edebilirler çünkü birilerinin duygularını incitmek isterler ya da birisinin oyunlardan veya aktivitelerden uzak kaldığından emin olurlar. Bu durum alay zorbalık haline geldiğinde.
Zorbalığın diğer örnekleri:
- kötü şeyler söylemek veya insanlara isim vermek
- insanları etkinliklerin dışında bırakmak veya onlar hakkında kötü hikayeler yaymak
- insanları vurmak ve itmek ya da eşyalarını almak
- belirli şekillerde davranmalarını sağlamak için insanları manipüle etmek
Kızlar, zor tespit edilebilecek dolaylı yollarla zorbalık yapma eğilimindedir. Erkekler daha fiziksel olma eğilimindedir.
Çocuklar asla zorbalığı kendi başlarına çözmek için bırakılmamalıdır. Ondan ciddi şekilde zarar görebilirler. Yetişkinlerin zorbalığı tekrar tekrar başlamadan veya bir çocuğun güvenine zarar vermeden önce durdurmaları önemlidir.
Zorbalık belirtileri nasıl tespit edilir
Bir çocuğun zorbalığa maruz kaldığını söylemenin tek bir yolu yoktur. Çocuğun tepki verme şekli, zorbalığın ne kadar kötü olduğuna ve çocuğun kişiliğine bağlı olacaktır. Belirgin fiziksel zorbalık belirtilerinin yanı sıra, çocuğunuzun sosyal veya duygusal davranışındaki değişiklikleri de arayabilirsiniz.
Dikkat edilmesi gerekenler şunları içerir:
- fiziksel işaretler çürükler, kesikler ve çizikler, yırtık kıyafetler, kötü uyku, yatak ıslatma ve sık para talepleri gibi
- okul veya okul öncesi ile ilgili değişikliklergitmek istememek, aralar sırasında öğretmenlere yakın kalmak, sınıfta soru sormak veya cevaplamakta zorluk çekmek, etkinliklere katılmamak, tek başına oturmak ve okul çalışması ve ödevlerin aniden kötüleşmesi gibi
- duygusal ipuçları anksiyete, sinirlilik, sıkıntı, mutsuzluk, depresyon veya gözyaşı, geri çekilme, gizlilik, davranışlardaki ani değişiklikler, öfkeye çabuk olma ve hafta sonları ve tatil günlerinde mutsuzluk gibi
- diğer işaretler çocuğunuzun alay edilmesinden, alay edilmesinden, alay edilmesinden, bozulmasından, tehdit edilmesinden, egemenlik altına girmesinden, dalga geçilmesinden ya da gülülmesinden bahsedilmesi gibi. Çocuğunuz öğle yemeğinde ve tatilde dışarıda bırakılabilir, okuldan sonra sınıf arkadaşlarıyla temasını kaybedebilir veya takımlar ve oyunlar için son olarak seçilebilir.
Çocuğunuzla zorbalık hakkında konuşmak
Birçok çocuk etrafındaki insanlardan bir sırrı zorbalık yapmaya devam edecektir, bu nedenle çocuğunuzun zorbalığa uğradığından emin olmak zor olabilir. Aşağıdakilerden bazılarını deneyin konuşma başlatıcıları çocuğunuzun zorbalığa uğradığından şüpheleniyorsanız.
Küçük çocuklar (4-6 yaş)
- Bugün okulda / anaokulunda ne yaptın?
- Beğendiğin bir şey yaptın mı? Sevmediğin bir şey yaptın mı?
- Kiminle oynadın?
- Ne tür oyunlar oynadın? Onlardan hoşlandın mı?
- Başka biriyle farklı oyunlar oynamak ister misiniz?
- Yarın okula gitmek için sabırsızlanıyor musun?
Daha büyük çocuklar (7-8 yaş ve üstü)
- Bugün öğle yemeğinde ne yaptın?
- Eve davet etmek istediğiniz biri var mı?
- Okulda gerçekten sevdiğiniz veya sevmediğiniz sınıflar var mı?
- Okulda hoşlanmadığın biri var mı? Neden?
- Yarın okula gitmek için sabırsızlanıyor musun?
Zorbalık hakkında konuşmak için ipuçları
Çocuğunuza zorbalık yapılıyorsa, çocuğunuzu korumaya yardımcı olmanın en iyi yollarından biri onun hakkında konuşmaktır. Çocuğunuzu dinleyin, neler olup bittiğini anlamasına yardımcı olun ve önemsediğinizi ve yardımcı olacağınızı gösterin.
- Dinleyin. Çocuğunuza basit sorular sorun, ardından cevapları dinleyin. “Sonra ne oldu?” Ve “O zaman ne yaptın?” Gibi şeyleri söylemeyi deneyin.
- Sakin ol. Bu durum çocuğunuza sorunları nasıl çözeceğini göstermek için bir şanstır. Kızgın ya da endişeli hissediyorsanız, çocuğunuzla ya da başkalarıyla konuşmadan önce sakinleşene kadar bekleyin.
- Sorunu özetleyin. “Öyleyse kendi yemeğinizi kendiniz oturuyordunuz ve Sam yemeğe çıktı ve öğle yemeğinizi aldı ve oyun alanına attı.”
- Bir sorun olduğunu kabul edin. Mesela “Bugün öğle yemeğinde gerçekten korkunç bir zaman geçirmişsiniz gibi görünüyor.”
- Çocuğunuza sorun olmadığını bildirin. Bu duyguların normal olduğunu anlaması için çocuğunuza yardım edin. Mesela “Bu konuda üzüldüğüne şaşmamalı.”
- Çocuğunuzu övün. Mesela “Bana bundan bahsettiğinizden gerçekten memnunum.”
- Çocuğunuza yardım edeceğinizi açıklayın. Mesela “Kulağa iyi gelmemiş gibi geliyor. Biraz daha iyi hale getirmek için yapabileceğimiz bazı şeyler var mı? ”
- İnsanların neden zorbalık yaptığı hakkında konuşun. Çocuğunuzun zorbalık için bazı nedenleri anlamasına yardımcı olabilir: “Bazen insanlar kaba davranabilir. Sizce neden böyle şeyler söylediler? ”
- Olumsuz yorumlardan uzak durun. Bunlar genellikle sorunun çözülmesine yardımcı olmaz. Bu yüzden “Bana şikayetlerinizle gelmeyin – kendiniz için ayağa kalkın” veya “Zavallı şey” gibi şeyleri söylememeye dikkat edin. Boş ver, evde kalabilirsin. ”
İpucu: Sohbeti rahat ve samimi tutun ve çocuğunuzu sorularla bombalamamaya çalışın. Çocukların kendilerini rahatsız hissetmeleri durumunda size açılma olasılıkları daha düşüktür.